Oost(kust), West(kust), thuis best (rust) - Reisverslag uit Hong Kong, Hong Kong van May Hustinx - WaarBenJij.nu Oost(kust), West(kust), thuis best (rust) - Reisverslag uit Hong Kong, Hong Kong van May Hustinx - WaarBenJij.nu

Oost(kust), West(kust), thuis best (rust)

Door: May Hustinx

Blijf op de hoogte en volg May

20 Mei 2016 | Hong Kong, Hong Kong

Lieve familie en vrienden,

Zes maanden tijd zijn omgezet in zes maanden herinneringen. Ze zeggen: 'reizen is het enige dat geld kost en je toch rijker maakt'. Precies zo voelt het voor mij. Deze reis is een fantastische keuze geweest en een ervaring die ik nooit wil en zal vergeten!

Waar ik mijn reis alleen begon, heb ik mijn laatste weken met Melvin (NL) gereisd. Twee weken hebben wij ons helemaal ondergedompeld in het prachtige Australië en een paar dagen gesnuffeld aan Azië in Hong Kong. Na een bezoek aan het centrum van de stad Perth hebben wij dinsdag 3 mei een huurauto opgehaald met een rooftoptent. Dit is een auto met bovenop een pakket dat je kan uitvouwen tot een tent waar je dan met een trappetje inkomt. Een fijne manier, die vrijheid met zich mee brengt en de mogelijkheid geeft veel te kunnen zien. De westkust is compleet anders dan de oostkust. Waar de oostkust heel toeristisch is, is de westkust (ondanks het hoogseizoen) rustig en stukken leger. Het is veel rijden met bijzonder weinig om je heen. Er zijn niet veel plekken om te bezoeken, maar de plekken die er zijn, zijn prachtig. Het deed mij denken aan de Outback en ik vond het fantastisch, de ultieme Australië ervaring!
Wij zijn in drie dagen gaan rijden van Perth naar het Ningaloo Reef in de buurt van Exmouth. Dit is een rit van bijna 1300 km, 13 uur rijden. Onderweg hebben wij gekampeerd en hebben wij een paar prachtige zonsondergangen aanschouwd. Wij zijn naar een strand (Hangover Bay) en Lake Thetis met Stomatolites geweest (the microbes that build stromatolites are a species of cyanobacteria and are similar to those found in 3500, which are the earliest record of life on Earth). Daarnaast zijn wij gestopt in de meeste dorpen en villages (Cervantes, Carnavon, Geraldton). In Australië gaat de snelweg vaak door het dorp heen en wij moesten sowieso stoppen voor benzine, want de volgende mogelijkheid was vaak buiten het bereik van onze tank.
Vrijdagavond 6 mei waren wij eindelijk bij onze verste bestemming; Cape Range National Park. Dit park ligt een halfuur westelijk van Exmouth. Er is geen telefoonreceptie, supermarkt of tankstation. Wij hadden onze auto goed volgeladen en hadden een survivalpakket voor een paar dagen bij ons. De laatste minuten van de rit waren bloedstollend, de zon begon onder te gaan en overal sprongen kangaroos rond of lagen dood langs de weg. De camping bereikten wij gelukkig zonder problemen. Wij wisten echter niet dat wij hadden moeten reserveren en alles was vol. Een beetje geluk moet je hebben en uiteindelijk konden wij op een parkeerplaats staan voor een camping. Er is veel mogelijkheid om gratis te kamperen in Australië, maar in National Parken is het niet toegestaan en zijn de boetes hoog.
Het hele weekend hebben wij doorgebracht in deze prachtige regio. Er zijn fantastische stranden; Turquoise Bay is benoemd tot het tweede mooiste strand van Australië. Wij hadden een snorkelset op de kop getikt en dit kwam heel goed van pas in het Ningaloo Reef. Langs de Ningaloo Coast zijn heel veel plekken waar je vanaf het strand het water in loopt en vervolgens na een paar meter zwemmen boven het koraal drijft. Gedurende de dagen hebben wij veel schildpadden, een enorme rog, een kreeft, allerlei soorten vissen en koraal gezien. ’S Avonds en ’s ochtends waren er veel wallabies, kangaroos (eentje bijna aan onze tafel) en vogels.
Maandag 9 mei zij wij weer richting Perth gaan rijden, na een kleine 3 uur rijden hebben wij nog een dag doorgebracht in ditzelfde prachtige en wijdse Ningaloo Reef (260 km) in Coral Bay. Het koraal was hier totaal anders, maar heel mooi en een perfecte afsluiter van dit snorkel spektakel!
Er moesten behoorlijk wat kilometers afgelegd worden naar Perth en er stonden nog veel dingen op de to-do-list. Een daarvan was het Kalbarri National Park. Dit park heeft een in land gedeelte en een kust gedeelte. Wij zijn alle uitkijkpunten afgereden voor super gave en diverse uitzichten. In land zijn gorges en aan de kust waanzinnige kliffen, een woeste oceaan en dolfijnen. Het is een fantastisch National Park en behoorlijk avontuurlijk door een paar ongeasfalteerde wegen.
De volgende dag zijn wij langs het Pink Lake bij Port Gregory gereden, een zeer toepasselijke naam. Het lake kleur roze door de aanwezigheid van the carotenoid-producerende algae Dunaliella salina, een bron van ß-carotene, die eten kleurt (bijvoorbeeld wortels) en bron van Vitamine A is. Heel grappig om dit een keer te zien, want het is echt een roze aanblik. Die avond hadden wij een gezellige avond met twee Australische stellen. Dit waren ontzettend aardige en behulpzame mensen met leuke en grappige Australische verhalen!
In Australië zijn er best wat Grey Nomads: gepensioneerde mensen die alles verkopen en rond Australië gaan trekken met een caravan die groter is dan mijn kamer en keuken in Amsterdam.
Vanuit hier zijn wij gaan cruisen naar de volgende stop: Nambung National Park. De zonsondergang hebben wij aanschouwd in het National Park bij de Pinnacles. Dit zijn honderden limestone formaties, die een bijzondere aanblik geven. Het is nog steeds niet volledig bekend hoe dit ontstaan is, een van de vele mysteries van de natuur.
Vrijdag 13 mei was het de laatste dag van onze roadtrip. Aan het einde van de middag hebben wij de auto ingeleverd in Perth en waren er weer 11 dagen voorbij (waar gaat die tijd toch heen?). Die avond konden wij weer slapen bij de achternicht van Melvin, Helen, in Perth en ben ik begonnen aan een van de laatste keren pakken van mijn spullen, bijna onwerkelijk!
Zaterdag 14 mei was het dan echt de laatste dag in Australië en deze hebben wij doorgebracht in Freemantle, onder andere voor de marktjes (souvenirs). Freemantle is een havenstad aan de monding van de Swan River. Het is een relatief oude stad (voor Australië) en er heerst een leuke sfeer. Het was een heerlijke afsluiting van Australië!

En toen.. het onvermijdelijke afscheid, moeilijk te bevatten en een onbeschrijfelijk gevoel. Helen heeft ons fantastisch ontvangen en met een warm vaarwel werden wij afgezet op het vliegveld. Thank you Helen for all your help and the nice time.

Australië, wat vond ik het fantastisch; de ruimte, de diversiteit, de natuur, de ontzettend vriendelijke mensen en wildlife!

Om 23.55 verlieten wij Perth en om 7.45 landen wij in Hong Kong (geen tijdsverschil). Wat een ander gedeelte van de wereld. Druk, druk, druk en luchtvochtig! Maximaal schakelen. Wij maakten onze weg naar een hotel op een van de drukste straten en werden belaagd door mannetjes die ons van alles wilden aansmeren. Compleet gesloopt maakten wij onze weg naar de haven. Wat een skyline en wat een verschil tussen dag en nacht. Een skyline met miljarden lichtjes waar ik mijn ogen niet vanaf kon houden.
Maandag 16 mei stond Hong Kong Island op het programma. Na een heerlijk ontbijt bij ons favoriete restaurant hebben wij de metro en bus gepakt naar Stanley voor een bezoek aan een markt en een wandeling in deze compleet andere omgeving. Wat een rust buiten het centrum en heel grappig dat je meteen tegen tempels aan loopt. Hierna zijn wij terug gegaan naar het centrale gedeelte van Hong Kong Island en zijn wij naar de 55ste verdieping van een gebouw opgestegen voor een enorm uitzicht. Na een diner in een achteraf straatje hebben wij de oversteek gemaakt met een ferry voor de werelds grootste licht en muziek show, maar wat een anticlimax haha. Wij hebben besloten zelf maar een leuk einde aan de avond te breien door naar the Victoria Peak te gaan. Een leuke en stijle tramrit brengt je op de hoogste berg met een fantastisch uitzicht over de stad, helemaal zo met alle lichtjes. De wolken geven licht en dat is echt bizar. Ik vraag mij af hoe duur stroom is in Hong Kong?
Toen was het dinsdag 17 mei, de allerlaatste dag van 6 maanden reizen. Deze dag hebben wij een wandeling door Mong Kok gemaakt en mijn achterneef bezocht in zijn kantoor. Tot slot hebben wij de Nan Lian Garden en Chin Li Nunnery bezocht en onze weg terug gemaakt naar het hotel voor de laatste keer inpakken. Een gemixt gevoel overheerste. Aan de ene kant blij om naar huis te gaan, ik kon geen nieuwe indrukken meer hebben, maar heel jammer dat er een einde kwam aan dit fantastische avontuur.
Wat heb ik het leuk gehad, wat een fantastische mensen heb ik ontmoet, wat een dingen heb ik gedaan en meegemaakt en wat heb ik veel geleerd over mijzelf en de wereld. Het was een les die ik op geen andere manier had kunnen leren en mij heeft laten inzien hoe goed ik het heb!

Melvin, dankjewel voor de leuke en avontuurlijke laatste weken!
Het was een warme ontvangst op schiphol door mijn ouders en vier lieve vriendinnen. Wennen is het zeker en ik ben er nog niet helemaal bij met mijn hoofd. Het is fijn om niet te moeten zoeken naar bed, eten en een douche. Het rechts rijden heb ik weer onder de knie en ik geniet van het Nederlandse eten.

Wat ik nu ga doen? Werken tot 5 september en dan beginnen mijn coschappen; een nieuw hoofdstuk, een ander avontuur. Ik heb er zin in!

Dankjulliewel voor alle interesse, support, lieve en hartverwarmende reacties op mijn blog!

Jullie zijn altijd van harte welkom voor reisverhalen en tips.

Tot snel, van online naar real life!

Liefs,
May


  • 21 Mei 2016 - 01:49

    Ineke Mastenbroek:

    O wat een geweldig verhaal. Toen Jan en ik rond Australie trokken (deden we een jaar over) was West Australie onze favoriet en brachten er 4 maanden door. Alle plekken die je beschrijft zijn we ook geweest. En ja, je kunt er honderden kilometers rijden met de woestijn aan je linkerkant en de oceaan aan de rechterkant! Het allermooiste strand van Australie is Lucky Beach bij Esperance in het zuiden van West Australie. Ningaloo Reef is helaas op het moment niet op haar mooist door coral bleaching wat ook het Great barrier reef heeft aangetast. Men weet niet of dit een natuurlijk regelmatig terugkerend verschijnsel is of veroorzaakt wordt door global warming.
    Toen Nederlandse zeelieden in de 17e eeuw de Pinnacles zagen van de zee, dachten ze dat het de ruïnes waren van een oude stad! Er ligt ontzettend veel Nederlandse geschiedenis aan de west kust vandaar dat het de "Batavia Coast" wordt genoemd.
    Aan alles komt een eind maar je gaat met een schat aan herinneringen naar huis. Misschien doe je het nog eens een keertje over? We zien je graag weer hier in Brisbane. groetjes, Jan en Ineke.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

May

Actief sinds 06 Nov. 2015
Verslag gelezen: 1237
Totaal aantal bezoekers 5937

Voorgaande reizen:

09 November 2015 - 27 Mei 2016

Australië

01 Maart 2016 - 09 April 2016

Nieuw-Zeeland

Landen bezocht: