WWOOFavonturen en the Outback

Lieve familie en vrienden,

Dit is de een na laatste blog over deze fantastische reis. Het einde is in zicht! Des te meer reden was er om nog even alles uit de kast te halen en er een onvergetelijk einde aan te breien. Dat is goed gelukt met twee WWOOFavonturen en een tour van Alice Springs naar Adelaide, dwars door de Outback!

Zaterdag 9 april arriveerde ik weer in Melbourne, Australië. Het voelde als een soort thuiskomen. Ik kon voor de derde keer bij mijn achterneef Maarten verblijven en dat was fijn. Zondag 10 april zijn wij na een zondagsontbijt naar de voetbal van Willem gaan kijken. Terug in Albert Park ben ik een stuk gaan fietsen langs de baai richting de pier in Sint Kilda. Ik had gelezen dat er pinguïns zijn rondom zonsondergang. De zonsondergang zelf was al mooi in deze haven met het centrum van Melbourne op de achtergrond. Op het moment dat ik dacht die pinguïns hebben geen zin in deze drukte, kwam er een groepje aangezwommen. Na een tijdje sprongen ze op de rosten voor mij. Ik blijf mij verbazen over al het wildlife in Australië, zeker zo dichtbij een stad. De show voortplanting begon en ik besloot de pinguïns met rust te laten. Ik ben 'huis'waarts gegaan voor mijn laatste diner met de familie. Het blijft leuk om familie te ontmoeten en een beeld toe te voegen aan verhalen. Familie, dankjulliewel voor de leuke tijd!
Maandagochtend 11 april was het tijd om deze basis achter mij te laten. Ik nam de trein richting Geelong en na een overstap reed ik met een bus de Great Ocean Road op. Het herinnerende mij aan delen van Nieuw-Zeeland: rijden over een bochtige weg langs de oceaan met gave kliffen. De Great Ocean Road loopt van Geelong tot aan Warnambool. Ik stapte halverwege uit de bus voor een nieuw WWOOFavontuur in Apollo Bay. Daar werd ik opgepikt door de host, Sue. Zij runde een farm in de hills inland van Apollo Bay. Een schapenboerderij met 5 achtergebleven stieren (zij waren ontsnapt toen de rest werd opgehaald), groentetuin en een paar fruitbomen in een prachtige omgeving. Ik had een eigen caravan waar ik in sliep en mijn ontbijt at. Sue had mij al voorbereid voor de geluiden die ik 's nacht zou kunnen horen. Vooral de hijgende possum was een geen overbodige informatie geweest, anders had ik het idee gehad dat er iemand in de caravan was.
Gedurende de week hebben wij appels geplukt onderaan de berg (hele stijle klim) en peren geplukt. Dat was een soort sport; ik probeerde de peren van de boom te krijgen met een hark om ze vervolgens op te vangen. Ik heb de peren geschild om deze te kunnen drogen en onkruid gewied. Sue verwende mij met heerlijke lunches en diners.
Een hoogtepunt van dit WWOOFavontuur was wel de koala die tijdens mijn ochtendwandeling de straat overstak. Hij of zij bleef mij een tijdje aanstaren met een nieuwsgierige en angstige blik en hopte vervolgens weg tussen de bomen. Ik was helemaal alleen en dat maakte het wel heel bijzonder!
In mijn vrije tijd ben ik druk bezig geweest met het organiseren van mijn laatste weken. Ik had besloten dat ik graag nog een tour in the Outback wilde doen en inmiddels was het geregeld dat ik mijn laatste weken met een Nederlandse jongen, Melvin, die ik op verschillende plekken had gezien zou gaan reizen. Na wat research en rondvragen had ik een Tour gekozen en al mijn tickets geregeld, inclusief mijn ticket naar huis met stopover in Hong Kong.
Er was een andere uitdaging die ik moest aangaan en dat was een lift naar Adelaide regelen. Via Facebook had ik niets kunnen vinden en de hostels in Apollo Bay konden mij niet helpen. Gelukkig was er een andere site die mij uit die brand hielp en vond ik Stefan, een Duitse jongen, die op zelfde dag naar Adelaide ging en mij kon oppikken in Apollo Bay. Hij was een auto aan het relocaten. Veel mensen huren een auto voor één richting en vervolgens worden deze auto's door vaak backpackers terug gereden voor een lage verhuurprijs en met geluk wat benzinevergoeding.
Zaterdag 16 april werd ik opgepikt door Stefan en zijn wij gaan rijden. Ik was ontzettend blij met deze lift, daar ik de Twaalf Apostelen graag wilde zien. Dit is een van de meest gefotografeerde (als het dat al niet is) plekken in Australië. Wij hebben onze weg eerst voortgezet naar een plek om te overnachten, kampeerplek in the bush. Onderweg spotten wij een koala en kangaroos en hebben wij een wandeling gemaakt in een regenwoud. De volgende ochtend zijn wij vroeg opgestaan voor een bezoek aan de Twaalf Apostelen, helaas was het weer niet fantastisch. Dingen zijn al snel veel mooier met goede belichting. Het mocht de pret niet drukken en ik was blij dat ik het in ieder geval gezien heb. Vanuit hier hebben wij de lange weg in de 4x4 voortgezet richting naar mijn volgende WWOOFhost in de buurt van Adelaide. De lange afstanden in Aussie was ik helemaal uit het oog verloren. Het laatste uur hebben wij dan ook gereden in het halfdonker, heel scherp gefocust op kangaroos die rondom de zondondergang gaan bewegen. Gelukkig bereikten wij zonder kleerscheuren de host en kon mijn laatste WWOOFavontuur beginnen en dat heb ik geweten. Deze vrouw had katten, honden (inclusief 11 puppies), slangen, ratten als voer voor de slangen, een paard en farrots. Er waren andere backpackers die maandag zouden beginnen met de olijven oogst. Het was een grote choas en het huis was een bende (Ik had moeite om mijn eten te eten).
Maandag 18 April begonnen de werknemers met de oogst en 3 van de 4 eindigden dezelfde dag. Het materiaal was shit, de target veel te hoog en de olijven waren bizar klein. Ik mocht alles aanhoren van beide kanten en mijn hart maakte een vreugdesprongetje dat ik geen gedoe heb hoeven hebben met banen in Australië. Dinsdag 19 April kon ik als vervanging van de weggevallen krachten aan de gang samen met de baas en een ander meisje. Rond lunchtijd hebben wij de handdoek in de ring gegooid, want het was echt hopeloos. Gelukkig kwam er iets anders op mijn pad en dit keer was het de buurman, een vriend van mijn host. Een man van goud met prachtige tafel olijven, die ik tegen een kleine bijdragen heb geplukt, uiteindelijk voor 1.5. Zijn moeder van in de 70 hielp en de sfeer was relaxt. Hij begreep alles wat ik bedoelde van de host en hij heeft mij nog meegenomen om de olijven te bezorgen en koffie te drinken mijn laatste avond. De host had een film voor mij gehuurd (de last cap to Darwin: aanrader) als een soort leuke afsluiter.
Donderdag 21 april was ik blij toen ik op het vliegveld stond en dit avontuur heb kunnen afsluiten. Het was een compleet andere ervaring en het is goed te zien hoe het ook kan en hoe dingen mis gaan. Dit kan de boeken in en ik kan er ergens hard om lachen. Des te meer zin had ik in mijn Outback trip en deze begon met een vlucht van Adelaide naar Alice Springs. Alice Springs is in het midden van de Outback en er wonen veel Aboriginals. Helaas is er een gedeelte van hen dat dronken is en schreeuwt op straat, soms vanuit omliggende gebieden die naar Alice komen voor de drank. Ik had een leuk hostel en ontmoette snel een leuk meisje met wie ik heb gegeten. Stefan, van wie ik de lift had gekregen, sliep in hetzelfde hostel en dat was fijn, omdat hij de host had gezien en ik mijn ervaringen kon delen. Vrijdag en zaterdag heb mijn tijd genomen om alle indrukken te verwerken. Ik sliep op de kamer met een Zwisters meisje, dat dezelfde Tour als ik had gedaan alleen de andere kant op. Met haar heb ik een rondje gelopen in de stad, zonsondergang bekeken vanaf een berg en kangaroo gegeten.
Zondag 24 April begon the ultimate Ozzie experience: een Tour van Alice Springs naar Adelaide. Om 7 uur werd ik opgepikt. Ik had dezelfde leuke guide als het Zwitserse meisje en een goed gemixte groep van 16 mensen. Ik was de enige Nederlander en als snel had ik de bijnaam Dutchy.
De eerste stop was Kings Canyon. In Australië is niets om de hoek en de eerste paar honderd kilometer werden afgelegd. Wij werden rondgereden in een kleine bus met aanhanger. Onderweg deden wij een quiz en wisselden wij muziek uit en maakten wij stops voor emu's voeren, kamelen kijken en de eerste outback lunch. In Kings Canyon hebben wij de eerste wandeling gedaan van 3 uur. Een spectaculaire ervaring door het rode (roest) gebergte, een extra toevoeging was het mooie licht van de inkomende zonsondergang. Na deze wandeling zijn wij gaan rijden richting ons eerste kamp. Alles in de middle of nowhere, maar met perfecte voorzieningen. Één van de gaafste dingen was het slapen in swags. Dit zijn grote slaapzakken gemaakt van tentzeil met een matras erin. Je legt hier een slaapzak en kussen in en hebt dan een bed onder de sterren en die zijn er in overvloed in the Outback. Zo hebben wij 4 van de 5 nachten onder de Melkweg geslapen.
De volgende ochtend konden wij relatief uitgeslapen en werden wij gewekt door de zonsopgang. Na een stevig ontbijt en inladen van de bus (swags op het dak), hebben wij onze weg voortgezet richting Uluru (Ayers Rock). Deze rots is een ware beroemdheid. Het was toch weer een flinke rit, maar genoeg te zien onderweg tussen het dutten door: wilde paarden, wilde kamelen en wilde emu's. Er werden stops gemaakt voor hout sprokkelen voor een kampvuur en uitzicht op Uluru. Onee grapje van de guide, het was Mount Conner, the fake Uluru.
Eenmaal bij de echte Uluru was het wel even knipperen met mijn ogen. Het is zo apart wat de natuur allemaal doet en deze grote oranje rots was voor mij wederom een bevestiging dat Australië gaaf is en heel divers. In het aboriginal centrum kwam ik er achter dat de grond rond Uluru (aboriginal naam) pas relatief kort weer aan de aboriginals terug is gegeven en hiervoor in de handen van de overheid was. De kleur van de rots verandert gedurende de dag en is afhankelijk van weersinvloeden.
Met een 10.2 km walk rondom de basis hebben wij de namiddag ingevuld. Een kleine strijd tegen de klok, want de sunset zouden wij aanschouwen vanaf een speciaal punt. Een drukte van jewelste, want alle tours doen natuurlijk hetzelfde. Het is dik te verklaren, want Uluru krijgt een prachtige kleur.
Weer anders was het de ochtend daarna (dinsdag 26 April) met de zonsopgang naast Uluru. Hierna zijn wij een wandeling gaan maken bij Kata Tjuta, mijn persoonlijke voorkeur wandeling. Die dag konden er veel kilometers gemaakt worden richting Adelaide door de vroege finish. Na een tijdje gingen wij vol in de remmen en sprong de guide uit de bus. Hij kwam terug met een Thorny Devil, een reptiel. Een grappig beestje, want hij beweegt heel langzaam en als hij beweegt lijkt hij op een robot. Weer een diersoort die van mijn bucketlist af kan!
Die avond aanschouwden we een gave sunset en sliepen wij wederom in de Swag rondom het kampvuur.
Woensdag 27 April trok ik mijn oranje shirt aan om een lichtelijk Koningsdag gevoel te krijgen. Wij gingen de grens over van Northern Australia naar South Australia om vervolgens door te cruisen naar Coober Pedy. Dit een plaats waar veel Opal mijnen zijn en de mensen ondergronds wonen. Dit heeft heel veel voordelen; het geeft verkoeling in de 50 graden zomers en de vliegen houden niet van donker. Vliegen zijn echt vreselijk irritant in grote delen van Australië.
In de middag kregen wij een rondleiding in het ondergronds Opal Museum en hebben wij een kijkje genomen in het plaatsje zelf (niet heel veel te beleven). In de avond zijn hebben wij een bezoek gebracht aan een Kangaroo opvang en liet Baby Kangaroo Mona zien hoe ze nog niet helemaal de controle had en fenomenaal uit de bocht vloog. Die avond sliepen wij in een ondergrondse kamer in een bed. Dat is nog eens een andere invulling van Koningsdag.
Donderdag 28 April lieten wij Coober Pedy achter ons na een kijkje in een ondergrondse kerk. Adelaide was nog steeds ver weg. Gelukkig was er een super groot en gaaf Salt Lake om te stoppen en een ware fotoshoot te houden. Die nacht sliepen wij in de Flinders Ranges en was het alweer de laatste nacht van 5 nachten. Een gezellig avond rondom het kampvuur inclusief gitaarmuziek en afscheid van de swag.
De volgende ochtend was het een waar feest van Kangaroos die de regen van de straten likten. De laatste wandeling was in de Ranges en de Kangaroos kwamen afscheid nemen.
Helaas was het tijd om de spullen te pakken en te rijden naar de laatste stop. Een wijnproeverij in de Clare Valley. De lokale wijnen zijn goed!

En daar reden wij Adelaide binnen. Weer een week voorbij, weer een avontuur om niet te vergeten.
Ik was een geluksvogel, want ik kon bij een reisgenote in haar hotelkamer slapen. Eerst leuke afsluiter met de groep in the central Markets van Adelaide en daarna bekaf slapen in een heerlijk bed.
Zaterdagochtend 30 april heb ik zelf nog een wandeling gemaakt door de stad. 'S Middag vloog ik naar Perth, waar Melvin en ik elkaar zagen en werden opgehaald door familie van hem. De laatste fenomenale twee weken heb ik doorgebracht aan de westkust. Deze blog zal ik schrijven tijdens de uren vliegen naar Hong Kong! Groetjes vanaf Perth Airport, jullie horen meer in een paar dagen.

Liefs en tot heel snel!
May